بلوتوث

فکر اوله آن توسط شركت Ericsson در سال 1994 به مدیریت ماریا خورسند داده شد.در سال 1995 شروع به اجرای پروژه کردند. در سال 1998 گروهی به نام SIG – Special Interest Group شکل گرفت . اعضای این گروه علاوه بر Ericsson را شرکت های IBM, INTEL, NOKIA, TOSHIBA تشکیل می دهند و به تازگی شرکت های Microsoft, 3Com در این زمینه به آنها کمک می کنند .
سیستم ارتباطی که قرار بود ساخته شود باید دارای خاصیت های زیر باشد:
1- بردي كوتاه
2- توان مصرفی پائين
3- قيمتي ارزان

نام اين پروژه ، Bluetooth انتخاب شده برگرفته از نام یکی از پادشاهان وایکینگ ها به نام هارلد بلاتاند دوم Harold Blatant (981-940) مشهور بهBluetooth میباشد. در آن زمان جنگهای صلیبی در حال وقوع بود وی توانست دیپلوماسی را از سمت جنگ به سمت گفتگو سوق دهد و باعث اتحاد دو کشور دانمارك و نروژ شد.
اگر چه تفكر Master ، رهايي از شر كابلهاي مابين دستگاه هاي ديجيتالي بود ولي به سرعت در حوزه هاي ديگر نيز گسترش يافت و به تدريج در حيطه شبكه هاي محلي بي سيم(Lan)نيز وارد شد. اگر چه گسترش و رشد اين استاندارد، روز بروز كاربرد آنرا بيشتر مي كرد ولي در عوض چالشهائي بين اين استاندارد و 802.11 پديد آورد . نقطه شدت اين چالش آنجاست كه اين دو سيستم از لحاظ الكتريكي با يكديگر تداخل فركانسي دارند.
فارغ از همه اينها ، در ژولاي 1999 گروه طراح Bluetooth ، مشخصات 1500صفحه اي از نسخه 1 آن يعني V1.0 را منتشر نمود . به فاصله كوتاهي ، گروه استاندارد سازي IEEE كه در انديشه تدوين استاندارد 802.15 براي شبكه هاي شخصب بي سيم بودند مستندات استاندارد Bluetooth را به عنوان مبناي كار خود برگزيدند و شروع به تكميل آن نمودند استاندارد Bluetooth براي سيستمي كامل تدوين شده كه از لايه فيزيكي تا لايه Application را در بر مي گيرد در حاليكه كميته IEEE 802.15 فقط لايه هاي فيزيكي و پيوند داده را استاندارد سازي كرده و باقيمانده Protocol Stack خارج از برنامه اين استاندارد است.
هر چند IEEE اولين استانداردرا در سال 2002 با عنوان 802.15.1 به تصويب رساند ولي هنوز كنسرسيوم بلوتوث فعال و سر گرم بهبود و توسعه آنست . اگر چه نسخه استاندارد عرضه شده توسط كنسرسيوبلوتوث و IEEE ايمني نيستند ولي انتظار مي رود بزودي به يك استاندارد واحد همگرا شوند.